ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

[…] Η γραμματική αυτή της αρχαίας ελληνικής είναι γραμμένη στη νεοελληνική και εκθέτοντας έτσι τα γραμματικά φαινόμενα της αρχαίας στη σημερινή γλώσσα του ελληνικού λαού υπογραμμίζει την ενότητα της εθνικής μας γλώσσας, “που μιλημένη αδιάκοπα από χείλη Ελλήνων για τρεις και τέσσερις χιλιάδες χρόνια άλλαξε από χείλη σε χείλη και από πατέρα σε παιδί, για να καταλήξει στη σημερινή της μορφή”.Το περιεχόμενο του βιβλίου στο κύριο μέρος του προορίζεται ως βοήθημα για τη γραμματική διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής. Παρέχει όμως σε άφθονες σημειώσεις ύλη συμπληρωματική και διασαφητική, που συντελεί στην αρτιότερη γνώση των γραμματικών φαινομένων. Έτσι το βιβλίο, χωρίς να παύει να είναι χρηστικό, έχει αποκτήσει την αναγκαία πληρότητα, ώστε να μπορεί ο μαθητής ή ο σπουδαστής (και σε ορισμένες περιπτώσεις ο δάσκαλος) ν’ ανατρέχει κάθε φορά για να βρει ό,τι χρειάζεται στη μελέτη του. […](από τον πρόλογο του συγγραφέα)