ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

Το ανθρώπινο πνεύμα αισθάνεται τον ίλλιγο των μυστηρίων. Τα μυστήρια είναι η άβυσσος που με τα εκπληκτικά της βάθη προσελκύει ασταμάτητα την ανήσυχη περιέργειά μας. Το πιο μεγάλο μυστήριο του άπειρου είναι η ύπαρξη Εκείνου, που μόνο γι αυτόν δεν υπάρχει κανένα μυστήριο. Αναγκαστικά ανόητο, αφού η λογική πρέπει να παραιτηθεί για πάντα απ την κατανόησή του· αναγκαστικά πιστευτό, αφού η επιστήμη κι η λογική, αντί να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει, μοιραία παρασύρονται κι αφήνουν να πιστεύεται ότι υπάρχει, και να το λατρεύουν κι οι ίδιες με μάτια κλειστά. Αυτό λοιπόν το ανόητο είναι η άπειρη πηγή της λογικής, το φως που αιώνια ξεπηδά μέσ από τα προαιώνια σκοτάδια, η σοφία, αυτή η Βαβέλ του πνεύματος, μπορεί να κλώθει και να συσσωρεύει τις ελικοειδείς της πορείες, ανεβαίνοντας πάντα. Θα μπορέσει ίσως να κάνει τη γη να δονείται, αλλά δε θ αγγίξει ποτέ τον ουρανό. Θεός είναι αυτό που θα προσπαθούμε αιώνια να γνωρίσουμε. Και κατά συνέπεια, αυτό που δε θα μάθουμε ποτέ.