ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ

Ύπουλη ερώτηση: Γίνεται να ξυπνάς και να τα βλέπεις όλα για πρώτη και τελευταία φορά; Γιατί μαζί μ αυτήν έρχεται και η επόμενη: Τα έζησες τελικά, τα έκανες όλα; Τη στιγμή που έπρεπε; Προτού χαθεί η ευκαιρία; Και ποιος έχει όρεξη Δευτέρα πρωί να λογοδοτεί στη συνείδησή του και να υποχρεώνεται να απαντά σε δυσάρεστα ερωτήματα;
Στην πρώτη συλλογή διηγημάτων του, ο μεταφραστής Απόστολος Στραγαλινός πλάθει με τρυφερή αλλά και σκληρή γλώσσα ιστορίες ανθρώπων που, παρότι ασφυκτιούν καθημερινά από τις αντιφάσεις της σύγχρονης Ελλάδας, εξακολουθούν να ονειρεύονται χωρίς να γνωρίζουν πάντα αν βιώνουν μια ζωή που, καθώς περνάει, τους διαφεύγει. Οι ήρωές του, πλάνητες, περίεργοι, ρομαντικοί, αδικημένοι, τρελοί με διάφορους τρόπους, αναζητούν εναγωνίως ένα καινούριο σύμπαν για να στεγάσουν τις νίκες και τις ήττες τους.
Ακολουθώντας την παράδοση των διηγημάτων απόδρασης και φυγής από την αλλοτρίωση και της αναζήτησης της χαμένης αθωότητας, ο Απόστολος Στραγαλινός καταθέτει ένα μανιφέστο ελευθερίας· μέσα από την ατομική συνειδητοποίηση, οι ήρωές του γίνονται κυρίαρχοι της ζωής τους υπερβαίνοντας τους έξωθεν καταναγκασμούς και τις κοινωνικές συμβάσεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)