ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Στο χάραμα της μέρας, χωρίς ν’ ακουστεί, ξανοίχτηκε ένα σκαρί br/ Όσο μάκραινε από το βράχο τόσο πιο πλούσιο το φως ακοντιζόταν br/ έτσι που δεν καταλάβαμε πώς φεύγει η αυγή br/ κι έρχεται η δύση br/ Το πέλαγο κατέβαινε σα φωτεινό ποτάμι br/ Ο αγέρας γινόταν μουσική από αρμονία κι απ’ όνειρο πλασμένος br/ Ήταν γλυκό το πρωινό br/ πάνω από της Γης τον ξύπνο